મમ્મીઓ આટલી હોંશિયાર કેમ ?!

વાત જાણે એમ કે બુધવારે યુનિફોર્મ ના હોય અને રંગીન વસ્ત્રો પહેરવાની 'છૂટ' હોય એટલે મન મોર બની થનગાટ કરે ! પણ, એમાં મમ્મી નામનું આંગણું વાંકુ ઉતરે. મમ્મી નવો ડ્રેસ પહેરવા ના દે. આજે વિદ્યાર્થીઓએ આ કથા માંડી'તી.
બાત નીકલી એટલે દુર તલક તો જાય જ ને !(જગજિતસિંહ ખોટું થોડું ગાય?) અને એટલે પહોંચી કે વાળની લટ જરાક ફરકી કે મમ્મીને ખબર પડી જાય. ગમે તેટલું જાળવીને જુઠ બોલીએ, મમ્મી પકડી પાડે. કશું કહીએ નઈ તોય મમ્મીને વાતની ખબર પડી જાય. આવું તો કઈ રીતે થાય?!
'મારી મમ્મી તો બઉ જ ચાલક/જબરી/હોશિયાર' એવા વિશેષણો વર્ગમાં ફૂટવા માંડ્યા. છોકરીઓની નવાઈ ખુટતી જ નહોતી કે મમ્મીઓ ને બધી જ વાતની ખબર કેવી રીતે પડી જતી હશે?

એક મેઈલમાં વાંચેલી વાત મુકું. આ બ્લોગ વયસ્કો વાંચે છે એટલે અને મમ્મીઓ કેટલી એડવાન્સ હોય  છે એ વિગત વહેંચવા માટે.

એન્જીનીઅર થયેલો દીકરો બીજા રાજ્યમાં નોકરીએ લાગ્યો. છએક મહિના પછી ગીજ્જું મમ્મી દીકરાની ખબર કાઢવા ગઈ. મમ્મીને ખ્યાલ આવ્યો કે દીકરાને એક 'ખાસ' બેનપણી છે. પૂછ્યું તો જવાબ,' We are just good friends.' મમ્મી તો અઠવાડિયું રહી, દીકરાના ફ્લેટને ગોઠવી કરીને ગુજરાત પાછી ફરી. પાછા આવ્યાને અઠવાડિયા પછી મમ્મી એ ફોન પર પૂછ્યું, ' ચટણી કેવી લાગી.?' દીકરાએ કહ્યું, 'અરે ખુબ ટેસ્ટી. પણ , ચટણી ફ્રીઝમાં છે એવી ચિઠ્ઠી મારાં ઓશિકા નીચે કેમ મૂકી?'  માં કહે, 'તારી ખાસ બેનપણી પણ એ ચાખી શકે એટલા માટે.' (કેમકે, ગુજેશ કદી ઓશિકા નીચે જુવે નહિ, પણ બેનપણી જો  'ખાસ' હોય તો તેણી ઓશિકા નીચે જરૂર જુએ.)